Ik dacht in eerste instantie dat als ik maar een keer een positieve zwangerschapstest heb dan ben ik al blij, maar natuurlijk blijft het hele proces gewoon spannend. Na die positieve test blijft het spannend of alles goed zit en blijft.

Iedere keer als je na de wc gaat ben je toch automatisch bang of je geen bloed ziet. Ben je dan eenmaal over de kritische 12 weken heen, waarmee de kans op een miskraam heel veel kleiner is geworden, dan word je weer geconfronteerd met de testen die mogelijk zijn om te controleren of alles wel goed zit en ook met de beslissing of je deze testen wel wilt.

Zijn de testen goed, dan blijf het weer spannend of de baby(’s) goed blijven groeien en alles goed blijft gaan.
En volgens mij als ze eenmaal geboren zijn dan blijf je als ouder zijnde ook nooit meer onbezorgd 😅

In het gehele proces helpt het voor mij wel vertrouwen te houden dat alles loopt zoals het moet lopen. En ook op mijn intuïtie te vertrouwen in wat wel en niet goed voelt. En vooral mijn intuïtie, mijn dieper weten te scheiden van de angsten.

Hoe is dit voor jou? Waar je ook zit in qua proces en ook als je geen kinderen wilt of hebt is het sowieso belangrijk om in contact te blijven met je intuïtie/ je dieper weten.. merk je ook dat je intuïtie het vaak bij het juiste eind heeft?